Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.
Donderdag 13 september 2012…Gewoon zoals ze is.

Heerlijk ontspannen ligt ze nog te slapen. Ze heeft een goede nacht gehad. Veel beter dan de afgelopen nachten met weinig slaap. Ik streel haar blonde haar. Ik kus haar op haar wang. “Goedemorgen, Margo!” Ze opent haar ogen. Een lach om haar mond verschijnt. Ze ademt rustig. Haar handen beginnen langzaam te wringen.
Als ik haar gezicht zo zie, is er niks wat ik zou willen veranderen….op één ding na… 



1 opmerking:

  1. Anne6 oktober 2012 om 12:42

    Daar moet ik wel even een traantje om wegpinken.....

    liefs Anne

    BeantwoordenVerwijderen

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!

Abonneren op: Reacties posten (Atom)