Margo krijgt
een aantal medicijnen. Zo krijgt ze het zogenaamde Lamictal dat de
(epileptische) aanvallen in heftigheid doet verminderen. Lamictal wordt het
medicijn in de volksmond genoemd. Er blijken tal van ‘Lamictallen’ of
‘Lamotrigines’ te zijn. Om één of andere reden kregen we een jaar geleden een
andere Lamictal dan Margo dagelijks gebruikte. De aanvallen uiten zich binnen
een paar dagen weer in alle hevigheid. Voor ons reden om aan de bel te trekken.
Bepaalde hulpstoffen in een medicijn kunnen zorgen voor ongewenste
bijwerkingen. Er stond hiermee vast dat Margo alleen dit merk Lamictal mag
krijgen, het medicijn wat ze van het begin af aan al gebruikt. Om de
noodzakelijkheid van dit specifieke medicijn te onderstrepen staat er in
Margo’s dossier zowel bij de arts als de apotheek ‘medische noodzaak’ vermeld.
Door Margo’s
verhuizing moest een andere huisarts en apotheek geregeld worden en doen wij de
bestelling van de medicatie niet meer zelf. Margo’s persoonlijk begeleidster is
daar nu verantwoordelijk voor en dat gaat prima.
Een week of
drie geleden belde zij me dat 'Margo's Lamictal' niet meer te leveren is via
hun apotheek. Of ik bij ons eens wil informeren? Het had te maken met een
beperkte voorraad en mogelijk had onze eigen apotheek nog wat op voorraad tot
er een nieuwe levering zou komen. Maar ook in onze eigen apotheek was er geen
voorraad. De apotheker gaf aan dit merk Lamictal om economische redenen niet
meer leverbaar is. “Hoe lang duurt dit?” vroeg ik. De apotheker keek me
verbaasd aan. “Dit is wat de regering ons aandoet met al hun bezuinigingen!” Ik
keek blijkbaar nog verbaasder dan hij. “Dit medicijn levert de fabrikant niets
meer op en dus maken ze het niet meer! Nooit meer!” Ik was verbijsterd. De
apotheker legde me uit dat dit de lijst met medicijnen, die uit de handel gaan
dagelijks langer wordt. Medische noodzaak of niet. We moesten op zoek naar een
goed alternatief.
Ik nam
contact op met Margo’s persoonlijk begeleidster en legde haar uit waarom dit
medicijn niet meer te leveren is en dat we een Lamictal van een andere
fabrikant moeten proberen. Welke dit dan moest zijn, was een gok. Die van een
jaar geleden in elk geval niet, dat merk gaf ik aan haar door. Ze ging in
overleg met de apotheker. Er is gekozen voor de Lamictal van een fabrikant waarvan
Margo ook ander medicijn gebruikt. Ik vond het prima. Met z’n allen waren we
alert op veranderingen en zouden de lijnen kort zijn.
Ruim twee
weken krijgt Margo nu het 'nieuwe' medicijn. En we merken er niets van,
tenminste niet in negatieve zin. En zo blijkt tot nu toe dat dit obstakel niet
zo hoog als we hadden gedacht.
