Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Zondag 15 juni 2014…Voorpret.

Er staan een aantal weekendtassen klaar in de hal van het woonhuis. Een paar big shoppers staan ertussen. We lopen de woonkamer in en zien dat iedereen buiten is. Behalve Margo is er maar één bewoonster thuis in het woonhuis. Samen met één van de begeleidster zitten ze buiten. Margo is blij ons te zien.
Er is juist koffie gezet. We nemen plaats aan de picknicktafel en schenken voor onszelf een kopje vol. De voorbereidingen voor de vakantieweek zijn zo goed als afgerond, vertelt de huisoudste. ’s Ochtends heeft iedereen, voor zover mogelijk, zelf alles verzameld en ingepakt. Er is een weekboekje gemaakt met de benodigde spullen en dagactiviteiten zodat iedereen weet wat er gebeuren gaat. Het ziet er gezellig uit. Morgenvroeg om elf uur komen er taxibusjes en een aanhanger om iedereen met alle spullen naar het vakantieadres in de buurt van Venlo te brengen. “We hebben er allemaal zin in, hé Margo?!” De huisoudste betrekt Margo in ons gesprek tot groot genoegen van Margo. Met een grote glimlach kijkt Margo eerst haar aan en vervolgens krijgen wij met z.n vieren beurtelings een goedkeurende blik.
Met een vreemd gevoel nemen we voor een week afscheid. Ons Margo gaat op vakantie, samen met de bewoners en begeleiders van haar woonhuis!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!