Dinsdag 10 december 2013 (1)…Naar de tandarts.

Het vorige consult bij de tandarts kan ik me nog goed herinneren. Ik kreeg op m'n donder dat Margo’s tanden slecht gepoetst waren. Vanmorgen ga ik dan nog eens een extra rondje met de tandenborstel langs Margo’s tanden en kiezen. Ik bestuit Margo’s goede medewerking. Wanneer Margo het poetsen goed toelaat, scheelt dat al de helft. Ze kan er mee lachen als ik vertel niet weer een veeg uit pan te willen krijgen.

We zijn ruim op tijd. Ik wandel met Margo over het instellingsterrein. Ik verbaas me over de rappe vorderingen van de verbouwing. Er zijn prachtige woningen met rieten daken in aanbouw. Het ziet er veel belovend uit. We lopen richting het gebouw waarin de tandartspraktijk is gevestigd. Dit oude, grijze gebouw vormt een groot contrast. Het is stil in de gangen. En ook in de wachtkamer is het rustig. Als ik bij Margo de jas uit heb gedaan, worden we al binnen geroepen. De tandarts is even vriendelijk als altijd. Ze begroet eerst Margo, vervolgens schudden wij elkaar de hand. Er liggen al wat kussens, ter ondersteuning, klaar in de tandartsstoel. Terwijl we Margo met de tillift vanuit de rolstoel naar de tandartsstoel verplaatsen, praat ik de tandarts bij over de laatste veranderingen en ontwikkelingen. De tandarts bereidt Margo voor op de controle. Ze bekijkt zorgvuldig Margo’s tanden en kiezen. Terloops vraag ze aan mij of Margo vannacht thuis heeft geslapen of in het woonhuis. “Thuis,” antwoord ik haar. “Dus als haar tanden slecht gepoetst zijn, heb ik het gedaan,” voeg ik er meteen aan toe. “Het ziet er keurig netjes uit!” klinkt het me verheugd in de oren. Ze gaat verder met haar haakje. Margo laat het allemaal gebeuren en ligt rustig in de stoel. Hier en daar stipt ze Margo’s tanden aan met fluoride en al gauw genoeg  is het klaar.

Eenmaal terug in haar rolstoel mag Margo een sticker uitzoeken. Ik maak een nieuwe afspraak en helemaal opgewekt wandelen we terug naar onze bus.