Maandag 31 maart 2014 (2)…Besteld!

Na de goedkeuring, wat de fysiotherapeute mij vorige week per mail liet weten, heb ik meteen verheugd gereageerd. Ik heb haar ook gevraagd hoe de verdere gang van zaken is, maar ze heeft tot nu toe niet gereageerd. Wij hebben van niemand op geen enkele manier iets gehoord. Het is akelig stil gebleven rondom de spraakcomputer voor Margo.

Vanochtend informeer ik, na de zorgplanbespreking, bij de logopediste of zij iets heeft vernomen van de goedkeuring of vooral over het vervolgtraject van de spraakcomputer. Zij weet van niks. Ook de juffen hebben niets gehoord. Aangezien ik toch graag weet hoe het verder gaat, neem ik vanmiddag contact op met de adviseur. Ik ben blij te horen dat de goedkeuring vorige week ook al bij hem terecht is gekomen. Beter nog; de spraakcomputer is meteen besteld. De adviseur weet mij verder te vertellen dat zij de verplichting hebben binnen vier tot zes weken na goedkeuring de voorziening te levering. Dat klinkt me als muziek in de oren. Toch volgt er een maar. Er ligt een offerte voor nog twee benodigdheden die door het Zorgkantoor zijn afgewezen. Het gaat om een licentie en de back-up. Beide acht de adviseur nodig voor het optimaal kunnen werken met de spraakcomputer. En dus heeft de adviseur voor beide benodigdheden een offerte naar het woonhuis gestuurd. Zij zijn tenslotte de verantwoordelijke voor Margo en daarmee de aanvrager. Zodra de adviseur het antwoord heeft of de offerte al dan niet betaald gaat worden, kan hij verder. Het is namelijk zinvol om beide benodigdheden meteen in te bouwen in de spraakcomputer. Wordt dit in een later stadium gedaan, dan volgt er een meerprijs terwijl het nu meteen mee genomen kan worden.Tot mijn geruststelling heeft die openstaande offerte niets te maken met de levering van de spraakcomputer. “…die komt er heus wel!” verzekert de adviseur mij.