Vrijdag 8 juni 2012…Uitleg.
Een vakantiegroet van Anne
is het enige wat de postbode ons brengt. Geen brief van het taxibedrijf. Ook
het beloofde telefoontje blijft uit. Margo is logeren tot maandag, een
kennismaking met de nieuwe taxichauffeur is hierdoor uitgesloten. Ik neem
contact op met Heimdal om te horen hoe het zit. Het contact moet op initiatief
van het taxibedrijf gebeuren, is de afspraak. Maar vanuit Heimdal zullen
nogmaals doorgeven dat wij nog altijd niets hebben gehoord.
Ik heb nog wel wat meer
vragen en opmerkingen die ik bespreek met de zorgconsulente. Zij was een
leidster van Margo. Inmiddels heeft zij een andere functie bij Heimdal en in
deze situatie is ze het klankbord voor ouders. Ik ken haar goed en dat maakt
het delen van mijn gevoelens een stuk gemakkelijker. Ze wil me graag de hele
gang van zaken vertellen, want ook volgens haar is het niet op z’n Heimdals wat
er is gebeurd. Blijkbaar is Heimdal, na het faillissement en de daaropvolgende
overname, slechts een klein geheel in een grote organisatie geworden. Op hoog
bestuursniveau zijn beslissingen genomen over het taxivervoer. Daarna zijn ze
bij Heimdal, en vervolgens alle andere betrokkenen zoals de taxichauffeurs en
ouders, vorige week pas op de hoogte gebracht. Wie nu verantwoordelijk is en
wat de daadwerkelijke reden van deze verandering is, is ook voor de mensen bij
Heimdal onduidelijk. Het is hun in de schoot geworpen, hoor ik van de
zorgconsulente. Wat zij ervan begrepen hadden, is dat het nieuwe coördinerende
taxibedrijf alle huidige taxibedrijven zou inhuren om de ritten te verzorgen.
Op die manier zou er voor de kinderen en hun ouders nauwelijks iets veranderen.
Maar niets blijkt dus minder waar. Dat alles zo snel en met zulke onprettige
gevolgen zou verlopen, blijkt volgens haar voor Heimdal een complete verassing.
Mensonterend, noemt zij het. Ze hebben met man en macht geprobeerd op z’n minst
de ingangsdatum naar achteren te schuiven om de overgang zorgvuldig te laten
verlopen, maar zelfs dat was niet meer mogelijk.
We blijken niet de enige
ouders te zijn die nog altijd geen contact hebben gehad met de nieuwe
chauffeur. Het zou zoveel onrust en kritiek wegnemen bij ouders als er snel
actie was ondernomen door het taxibedrijf of hun chauffeur. Kritieken zijn er nu
volop. Logisch, maar bijzonder jammer. Vooral voor Heimdal. Over de zorg bij
Heimdal zijn wij nog altijd zeer tevreden. Zelfs tijdens en na het gedoe rondom
het faillissement hebben wij, noch Margo, nauwelijks iets van gemerkt van
verminderde zorg. De bejegening, de warmte, de kracht van het team. Het is er
altijd nog. Maar nu? Ik weet het ook even niet meer.
Het doet
me goed te horen dat de leidsters ook nu weer opkomen voor hun kinderen.
Maandag zal op elke route een leidster meerijden ter ondersteuning van de
nieuwe chauffeur. Op de heen- en terugrit. Dat is typisch Heimdal. Ik ben voor
even gerustgesteld en probeer me open te stellen voor een nieuwe chauffeur. Hopelijk neemt hij of zij snel contact op voor een afspraak.
Sjonge, wat een onrust. Beetje machteloze situatie waar je je blijkbaar gewoon bij moet neerleggen. Heel lastig voor moeders zoals jij en ik en vele anderen. De kids zijn kwetsbaar en het risico dat er nog meer onnodige onrust ontstaat is zo gelopen op deze manier. Hopelijke merkt Margo er weinig van en geniet ze nog altijd van de ritten die hoogstwaarschijnlijk als doodnormaal verlopen.
BeantwoordenVerwijderenMaar het is een tactloze zet, vind ik wel. Slecht voor het vertrouwen die je in zo'n situatie onder uit je tenen moet halen.
Ben benieuwd wat je volgende blogberichtjes gaan brengen over het fenomeen Taxi. Sterkte met de onrust..
Lfs, C.
Lieve Gea, wij hebben precies hetzelfde meegemaakt. Je kan hoog en laag springen, gillen, huilen, boos worden, maar het wordt gewoon doorgedrukt. We hoorden het ook ineens en ja ook van de taxichauffeur, niet eens van het management. We hebben het nog 2 weken kunnen uitstellen, maar toen moest het toch echt gebeuren. Dat ''het management'' niet in de gaten heeft, dat het zo belangrijk is voor onze kinderen door wie ze worden gereden. Wat wij ook belangrijk vonden bij welke kinderen Nathalie in de bus kwam te zitten. Als er iemand aan haar haren gaat trekken, kan zij niets terug doen. Slapeloze nachten hebben we gehad. Gelukkig is het toch redelijk goed gekomen, Nathalie zit bij rustige kinderen in de bus en de buschauffeur is fantastisch. Er is 1 buschauffeur, die bij vakantie en ziekte van onze eigen buschauffeur invalt, maar we hebben duidelijk aangegeven, dat ze niet door hem gereden mag worden. Hij rijdt veel te hard. Dan brengen we haar wel zelf. Sterkte met het vervolg.
BeantwoordenVerwijderenKnuf Angelique