Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Woensdag 19 juni 2012…Beugelbekkie.

“Hey Margoootje!” Ruud loopt naar Margo toe. Ze staat met haar rolstoel in de schommel. Ruud geeft de schommel een zetje zodat ie heen en weer wiegt. Hij staat naast Margo's rolstoel en deint mee. Margo glundert. “Ik kom met je knuffeleeeuuhh!” Ruud spreidt zijn armen en omhelst Margo. Hij drukt zijn neus tegen de hare. Zij is in afwachting van een kus. Welke wang zou hij kiezen? “Ik geef je een hele voorraad want morgen ga je logeren. Deze is voor donderdag.” Hij kust haar op de linkerwang. Die van vrijdag belandt op de rechter, net als die van zaterdag. Die van zondag ploft met een smak op de linkerwang. “Weet je wat? Je krijgt er nog één want morgen krijg ik een beugel en wie weet kan ik maandag nog niet met je kussen.”
Margo geniet. Het kan haar weinig schelen wat de reden is van al die kussen. Ze houdt van de liefdevolle aandacht van haar broer! En ik ook!


2 opmerkingen:

  1. Wauwie, hier smelt je toch helemaal van...

    Geweldige liefde tussen broer en zus. Heel waardevol!

    xxM.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Margo is een zonnetje in huis wat jullie zo prachtig doen laten stralen. Wat boft ze toch met zo'n liefdevolle familie. x Agnes (Heimdal)

    BeantwoordenVerwijderen

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!