Zondag 2 maart 2014…Carnaval.

Nadat we twee jaar geleden een geweldige carnaval hebben beleefd met Ruud als Adjudant bij de jeugdcarnaval, was ook Yvon gebrand om in de Jeugdraad te komen. In november al hoorden we dat ons Yvon ook één van de uitverkorene was. Ze werd niet benoemd tot Prinses of Adjudante, maar werd één van de elf Jeugd-Raadsleden. Ze was erg blij om mee voorop te kunnen gaan. En eerlijk is eerlijk, ook voor ons is het geen straf om mee te gaan carnavallen!

Vanaf november waren er al enkele activiteiten, maar vanaf vrijdag is het carnaval losgebarsten. Vandaag heeft de jeugd een vrij programma. We stellen voor om naar Margo te gaan, maar Ruud en Yvon kiezen ervoor om samen thuis te blijven. Gerard en ik gaan samen naar het woonhuis.

In het woonhuis hangt een rustige carnavalssfeer. Er hangen ballonnen en serpentines aan de muur. In tegenstelling tot ons, zijn de bewoners wel verkleed. Margo heeft haar fleurige franjeblouse aan. Ze was laat wakker vanochtend en smult nog van een broodje. Ze begroet ons met een brede glimlach. We drinken een kop koffie. We vertellen over onze carnaval en horen van de begeleidster dat zij gisteren de boerenbruiloft vierden. Margo geniet van het gesprek en is duidelijk op haar gemak. Als Margo haar broodje opheeft, wandelen we naar de boerderij. Het is mooi om te zien hoe de pasgeboren kalfjes de volledige aandacht van Margo hebben. Het is mooi om te zien hoe ze het allemaal herkend. Het ís er gewoon mooi, dat zeggen we keer op keer.

Met een dubbel gevoel wandelen we deze keer terug naar het woonhuis. We gaan wel vaker in het weekend even een bakkie doen, even een wandeling maken, maar nu zeggen we niet “tot maandag”. Nu blijft Margo de hele week in het woonhuis. Wij gaan morgen weer aan de boemel en kunnen dankzij dat mooie woonhuis een zorgeloze carnaval beleven.