Dinsdag 19 februari 2013 (1)…Spalken klaar?

Ik heb nog altijd niets van de schoenmaker gehoord over de spalken van Margo. Ik neem zelf contact met hem op. Hij vertelt me dat de folie’s klaar zijn. Ik heb even geen idee wat hij bedoeld, maar spreek af dat we vanmiddag naar hem toe komen. Margo is ziek geweest. Vanaf zaterdag was ze wat grieperig. Koortsig en naar ons idee had ze last van haar keel. Ze at slecht en keek pijnlijk bij het slikken. Maar sinds vanmorgen is ze koortsvrij en zit ze lekker in haar vel. Ze is wel nog wat futloos. Even een frisse neus halen zal haar goed doen.
Yvon heeft een vrije dag in verband met de verhuizing van haar school. Met z’n drieën gaan we na de middag naar de schoenmaker. Hij heeft de folie’s al klaar liggen. Het blijken hele eenvoudige uitvoeringen van de spalken te zijn in een dunne plastic uitvoering. Met dit prototype kan de schoenmaker zien of de maat goed is en of er ergens drukpunten zijn of dat er juist te veel ruimte is. De schoenmaker maakt wat aantekeningen op het plastic als Margo deze simpele spalken aanheeft. Hij weet genoeg en doet bij Margo de oude spalken en schoenen weer aan. Er rijst de vraag of we weer stijve spalken willen of meer flexibelere. Ik heb werkelijk geen idee. Ik ben verbaasd dat er nu een andere optie wordt geopperd voor het te gebruiken materiaal voor de spalken. Maar aangezien Margo geen loop- en/of stafunktie meer heeft, is een flexibelere spalk volgens de schoenmaker ook een optie. Aangezien we volgende week een afspraak met de revalidatiearts hebben bij Margo op school, stel ik voor om dit met de arts te bespreken. En dus staan de spalken nog een week in de wacht voordat de schoenmaker er verder mee kan. Daar baal ik wel van. Nog langer wachten. Als ik het zo zie, kan ik me niet voorstellen dat de spalken nog aangenaam zitten.
We wandelen naar huis. Thuis trek ik de spalken en schoenen uit. Ik ruil ze voor wollen sloffen.