Zaterdag 2 februari 2013…Koekjes bakken.

Het is altijd een beetje zoeken naar vermaak als Margo thuis is. Yvon stelt voor om vandaag samen koekjes te bakken. Ik kan me prima vinden in haar plan. We hebben alle benodigde ingrediënten in huis en kunnen meteen aan de slag. Margo geniet als we haar laten zien wat er in de beslagkom gaat. Ze voelt met haar handen het zachte meel. Ze proeft het zoete van de suiker en het smeuïge van de boter. “Ik wil geen gewone koekjes, mama,” zegt Yvon. Ze neust in de la en vindt nog twee potjes voedingskleurstof. We splitsen het deeg. Yvon druppelt de rode vloeistof door haar gedeelte en ik de groene door de mijne. Haar koekjes worden roze hartjes. En de mijne? We noemen ze shrek-koekjes en maken gekke vormen. Margo lacht en geniet van de bezigheden om haar heen.

Als oma de krant komt brengen, garen de eerste koekjes al in de oven. “Dat is gezellig, Yvon, samen koekjes bakken met mama!” “Nee, oma, we doen het met z’n drieën! Margo doet ook mee!” Margo lacht breeduit naar oma en vervolgens naar Yvon. Ik knipoog naar oma, die het zo écht niet heeft bedoeld. Ik geniet zowel van de interactie tussen beide meiden alsook van de liefde voor Margo, die Yvon door haar woorden laat blijken.

Ik maak koffie voor oma en mij, ranja voor de meiden en serveer verse, roze hartjeskoekjes. Ze zijn met liefde gemaakt.