Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Donderdag 12 september 2013…Bossche bollen.

Samen koffie drinken, samen een Bossche Bol eten. Samen kletsen. Wij moeders van kinderen, met én zonder zorg. We lachen samen, huilen samen. Ieder op onze beurt hebben we onze zorgen, onze mooie momenten en frustraties, verassingen en verdriet, met, voor én door onze kinderen. We delen ze samen. We raken niet uitgepraat, de tijd gaat veel te snel. Ik ga als eerste, met enige tegenzin, naar huis. Ik had nog langer willen blijven, nog samen willen eten, nog meer willen vertellen én nog meer willen horen. Maar ik wil ook op tijd thuis zijn voor Ruud en Yvon. Met hen kom ik ook maar niet bijgepraat en geluisterd door de vele afspraken die ik de laatste dagen heb gehad. Maar of dat vandaag gaat lukken? Ik heb toeterende oren…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!

Abonneren op: Reacties posten (Atom)