Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Dinsdag 10 juli 2012…Verjaardag op school.


Zodra Margo naar school is, maak ik Ruud en Yvon wakker. In een rap tempo zijn ze klaar om mee naar Heimdal te gaan. Ik liet ze de keuze, maar ze vinden het allebei nog leuk om Margo’s verjaardag mee te vieren.
De regen valt met bakken uit de hemel. We rennen om zo droog mogelijk bij het gebouw aan te komen. We worden al verwacht. De juf wilde met de dagopening beginnen. Ze heeft de kring al voorbereid. Er staan drie stoelen extra. Margo is suffig en geeft nauwelijks een teken van herkenning als we haar begroeten. Door de vakantie zijn er slechts vier kinderen in de groep en is er een andere leidster. Ze opent de kring en heet ons welkom. Ze steekt de speciale verjaardagskaars aan. Ik blijf me iedere keer weer verbazen dat de leidsters vol overgave de kinderen toespreken. Ook deze juf doet dat. Ze vertelt dat het een bijzondere dag is omdat wij er zijn voor de verjaardag van Margo. Ze blijft enthousiast vertellen, en dat terwijl slechts één kindje, bij die andere zie ik het misschien niet, echt reageert op hetgeen zij vertelt. Dan doe je je werk echt met geduld en bevlogenheid.
We zingen verjaardagsliedjes. De kinderen hebben een aardigheidje voor Margo meegebracht. Yvon leest de kaarten voor.en helpt met het uitpakken van de cadeautjes. Margo heeft er weinig oog voor. Daarna is er koffie en sap. En wij hebben het lekkers meegebracht. Maar de cakejes, die we gisteren samen hebben gebakken, eet Margo met weinig smaak op.
Yvon blaast de verjaardagskaars uit. Het feest is voorbij. Jammer is het wel dat net als zondag de verjaardag zo aan Margo voorbij gaat. 

1 opmerking:

  1. Lieve Gea,

    Ik voel het verdriet als ik je stukjes over de verjaardag lees.
    De verjaardag van je speciale, bijzonder mooie dochter. Waarvan je hoopt dat ze kan genieten, de hele dag. Waarvoor je alle moeite hebt gedaan en je niets teveel is. Omdat het haar verjaardag is...

    Verdrietig, als het dan anders loopt. Maar ik ben ervan overtuigd dat Margo het die dag wel gevoeld heeft. De liefde die jullie voor haar hebben. Wat is die warm!

    xxMartine

    BeantwoordenVerwijderen

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!