Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Dinsdag 17 juli 2012…Wekker.

Geen verplichtingen. Niets moeten. Niks hoeven. Dat is wat we graag willen in de vakantie. En we genieten. We doen allerlei leuks wat in ons opkomt, samen met mensen die ons lief zijn. Er is één maar. De wekker gaat. Iedere morgen om kwart over zeven worden we gewekt. Margo gaat gewoon naar school en wordt om half negen gehaald. En dus is er toch de verplichting om vroeg ons bed uit te moeten. Maar ook rond vier uur in de middag moet er iemand thuis zijn want dan komt Margo weer thuis.
Het is een bewuste keuze. Vorig jaar waren de vakantiedagen met Margo thuis zwaar. En met die dagen nog vers in ons geheugen hebben we weloverwogen besloten dat Margo in onze vakantie gewoon naar school gaat. Als Margo overdag naar school is, hebben wij meer mogelijkheden om dingen te ondernemen. Hebben we veel meer onze handen vrij, ook om niets te moeten en niks te hoeven. Maar we hebben wel verplichtingen. Om zeven uur ons bed uit ook al is het vakantie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!

Abonneren op: Reacties posten (Atom)