Dinsdag 10 januari 2012 (2)…Soep.

De pannen staan op het vuur. Ruud komt even kijken. “Wat schaft de pot vanavond, mam?” Hij haalt zijn neus op. “Wat is dat?” Ik roer in de soep. “Geheim recept!” Als ik vertel wat het echt is, gruwelt hij vast en zeker bij voorbaat al. Maar meer uitleg blijkt niet nodig. “Ik ben bang dat je daar geen liefhebbers voor hebt, mam!” Ik moet lachen hoe hij tegenwoordig telkens op zo’n keurige manier zegt wat ie daadwerkelijk bedoeld. Ik begrijp hem wel. “Wacht maar af,” zegt ik tegen beter weten in. De soep ziet er niet echt smakelijk uit en de geur strijdt ook mij enigszins tegen. Toch zet ik de pan op tafel. “Ieeks, jakkes! Dat ga ik écht niet eten!” Ook klare taal. Van Yvon. Ruud en Yvon weten dat ze toch écht gewoon moeten proeven en dus scheppen ze voorzichtig op. Ze nippen het groene, dikke vocht van hun lepel. Het kan hun niet bekoren. Gerard niet en mij ook niet. Alleen Margo die smult. Ze doet haar mond wagenwijd open als ik met een volle lepel richting haar mond ga. Het is een ideale soep voor haar. Lekker dik en romig, zonder sliertige groenten waarin ze zich zou kunnen verslikken. Margo is de laatste tijd weer een goede eter. Alles gaat er met smaak in. Dus ook deze bospaddestoelensoep met mascarpone. Uit het kerstpakket, mijn geheim recept.