Vrijdag 13 januari 2012…Zo ben ik.

Yvon brengt allerlei papieren mee uit school. “Dit wil jij vast wel zien, mama!” Enthousiast haalt ze het witte vel tussen de gekleurde papieren uit. ‘Zo ben ik!’ is de titel van het werkblad. Het gaat over eigenschappen van een ander en van haarzelf. De eerste opdracht was om de eigenschappen of gevoelens in het voorgedrukte lijstje aan te kruisen die bij jou passen. Yvon heeft verschillende hokjes met potlood ingekleurd. Het klopt volgens haar helemaal. Ik kan niet anders dan het met haar eens te zijn. Vriendelijk, vrolijk, lief, sportief en nog enkele meer. Bij het onderste vakje staat een stippellijn. “Daar mocht jezelf iets bedenken.” Ze heeft ‘bij de hand’ opgeschreven. Een ook daar ben ik het helemaal mee eens. Een tweede opdracht was een top drie samen te stellen. Als eerste noteerde ze ‘vrolijk’, als tweede ‘bij de hand’ en als derde ‘nieuwsgierig’. Ik heb er niets op aan te merken. Helemaal mee eens. Ze draait het vel om. Er was nog een derde opdracht. Ze moest van deze drie eigenschappen uitleggen waarom die bij haar passen en waaraan andere kunnen zien of merken dat zij die eigenschap bezit. Ik lees wat ze met haar keurige handschrift heeft genoteerd. ‘Ik ben vaak nieuwsgierig omdat ik altijd wil weten wat er is. Ik ben vrolijk want ik lach heel, heel erg vaak. Ik ben vaak bij de hand want ik help vaak een ander.’ Ik bestuit haar keurige werkblad, maar wil toch nog graag weten waarom ze nou zo bij de hand is. “Ja, hé, hé! Ik help toch vaak iedereen. Ik help jou met de tafel dekken en ik help Margo als ze wil eten of drinken. Dus help ik een handje en dus ben ik bij de hand!” Ik grinnik. “Ja, natuurlijk! Je bent kei bij de hand, bijdehandje!”