Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.
Maandag 9 januari 2012 (1)…Vinger aan de pols.

Om toch maar van het begin af aan de vinger aan de pols te houden, neem ik vanmiddag contact op met de rolstoelleverancier. De jongeman die ik aan de lijn krijg, klinkt alleraardigst. Hij gaat meteen in het systeem te kijken hoe het vordert met de levering van de rolstoel. Ik voel me bijna bezwaard dat ik niet nog een paar dagen heb afgewacht. Maar “eeuuh”, “mmm” en “eens even kijken” volgen elkaar gestaag op. Zonder aankondiging word ik in de wacht gezet. “Is it true or is it wrong” wordt mij, middels een irritante melodie, herhaaldelijk toegezongen. Ik vind het een vreemde keuze van een songtekst om ‘in de wacht’ naar te moeten luisteren. Al snel heb ik de jongeman weer aan de lijn. Hij weet me vriendelijk te vertellen dat het onderstel voor de rolstoel geleverd zal worden in week drie, volgende week dus. Daarna zal de firma van de zitorthese aan de slag moeten. Als zij de zitorthese hebben gemonteerd zullen we ervan horen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!