Het is zo’n week of vier geleden dat Margo’s oude fysiotherapeute bij ons was. Ze verving Margo’s huidige therapeute in verband met het zwangerschapsverlof. Ze benoemde toen al de optie om de therapie over te dragen naar de therapeuten op Heimdal. Mede ook nu de woonplek voor Margo er is gekomen. Die ene keer in maand therapie thuis, zet geen zoden aan de dijk om de mobiliteit te behouden. De revalidatiearts beaamde onlangs die stelling en staat volledig achter voorstel van de fysiotherapeute. Op Heimdal is de fysiotherapeute bereid om de therapie, met name controles van contracturen, over te nemen. Het is prima. Alhoewel het ook raar voelt om er na dertien jaar een punt achter te zetten.
En dus komt de fysiotherapeute vandaag voor de allerlaatste keer. Margo is vrolijk uit school gekomen en in een vele betere stemming dan tijdens de vorige therapie. Ze zit er stralend bij als we aan tafel nog wat gegevens doornemen voor de overdracht en het eindverslag. Ook vertelt de fysiotherapeute dat onze huidige therapeute vorige week een dochter heeft gekregen. Margo geniet van de verhalen en ons geklets. Therapie wordt niet meer gedaan. “Oooh, Gea. Nu ben ik bij jullie begonnen en nu mag ik het ook afsluiten.” Ze geeft me een hand en heeft lieve woorden voor ons gezin. En dat maakt dit afscheid zwaarder dan ik vooraf had gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!