Woensdag 10 juli 2013…Duwondersteuning?

De rolstoelfirma belde onlangs voor het afspreken van de montage van de motorisch aandrijving op Margo’s rolstoel. Er moesten drie dagen voor ingepland worden. Dag één om de rolstoel op te halen, dag twee voor de montage en dag drie voor het terugbrengen van de rolstoel. Het leek wel alsof ze er pas over na gingen denken wat dit voor ons betekent, toen ik het hen vroeg. Gelukkig concludeerde de mevrouw die ik aan de lijn had, hetzelfde als ik. Het zou voor Margo betekenen dat ze drie dagen in bed moet liggen want een andere, tijdelijke rolstoel kan, vooral door de zitorthese, niet geregeld worden. De mevrouw ging overleggen. Ik was verbaasd, maar ook verheugd te horen dat de montage nu ineens op een middag in het kinderdagverblijf kon gebeuren. “Met een uurtje of twee zal het wel klaar zijn.” Ik vroeg duidelijk of ze het wel over de motorisch aandrijving had. Drie dagen of twee uur leek me nogal een verschil. Maar nee, het kan echt op kinderdagverblijf. Geen probleem. Maar wat blijkt? Als ik ervan uit ga dat ze vanmorgen aan het sleutelen zijn aan Margo’s stoel, word ik gebeld door de rolstoelfirma. De mevrouw wil een nieuwe datum plannen aangezien de montage vandaag niet door kan gaan. Het risico is te groot dat de hele aandrijving straks niet werkt als ze het vernuftige apparaatje op de rolstoel monteren op locatie met alleen een koffertje vol gereedschap. Ze willen alles bij de hand hebben en daarvoor zal de motorisch aandrijving in de werkplaats bevestigd moeten worden. Dus plannen we een verplichte vrije dag voor Margo. Een dag waarop de rolstoel ’s ochtends wordt opgehaald en ’s avonds weer wordt thuis gebracht. Ze gaan proberen een rolstoel te regelen zodat Margo in elk geval een poosje kan zitten, ook al is het dan minder comfortabel.