Margo, onze oudste dochter, is een meisje met het Rett syndroom wiens beperkingen invloed hebben op ons hele gezin. Onbewust bepaalt zij onze grenzen. Onbewust is zij het middelpunt van ons gezin. Haar onvoorwaardelijke liefde en afhankelijkheid leert ons hoe waardevol alles is en hoe alles in het leven niet vanzelfsprekend is.

Woensdag 21 augustus 2013…Bed.

Volgens de regels moet het woonhuis zorgen voor een bed en een kast. De kast is er al, verweven in het keukenblok. Inmiddels is het hoog-laag bed ook geregeld. Alleen is het lastig om het bed in Eindhoven te krijgen. En dus deed de huisoudste het verzoek of wij met onze bus het bed mee willen ophalen. Als we één van de twee stoelen uit de bus halen, moet het kunnen. En dus gaat Gerard vanavond, samen met Ruud, de huisoudste ophalen en gaan ze met z’n drieën het bed ophalen in de buurt van Den Bosch. Ze brengen het bed meteen naar Nieuw Gennep en zetten het op Margo’s kamer.
Ik ben erg nieuwsgierig wat mijn mannen van het bed vonden. “Gewoon een houten!” klinkt het bijna in koor. “Maar welke kleur? Eiken net als de pilaren of lichter?” wil ik weten. “Jah, gewoon…een houten!” Veel wijzer word ik niet. Argg…mannen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

We stellen het enorm op prijs als je een reactie achterlaat! Dit kan door bij "Reageer als" te kiezen voor 'Anoniem' (wel graag je naam onder het bericht plaatsen) of voor 'Naam/URL' (schrijf bij 'Naam' je naam en laat bij 'URL' het tekstvak leeg). Bedankt!