Donderdag 8 maart 2012…Zorgplanbespreking.

Het is precies half negen als ik Margo’s klas binnenloop. De juf komt niet veel later. Samen met haar loop ik naar de kamer van de orthopedagoge. Met z’n drieën nemen we het zorgplan door. Het zorgplan bevat de aandachtspunten, doelstellingen en afspraken voor Margo gedurende het komende jaar. Dit zorgplan is gemaakt door Margo’s juf en tevens persoonlijk begeleidster naar aanleiding van de kinderbespreking. Zij is momenteel met zwangerschapsverlof is. Het is een uitgebreid en duidelijk verslag. Er is weinig op of aan te merken.

De juf die bij de bespreking aanwezig is, werkt nog niet zo lang met Margo. Toen Margo in september in deze groep kwam, was deze juf nog met zwangerschapsverlof. Zij vraagt om wat persoonlijke toelichting op bepaalde punten. Hoe zit het met haar heup? En die ademstops? Zijn die echt niet gevaarlijk? Hoe broos zijn haar botten? 

Het zorgplan is doorgenomen. De juf gaat naar de klas. Ik heb Margo vanmorgen, voordat ik thuis vertrok, belooft haar nog even te begroeten. En belofte maakt schuld. Margo is bij de zwemtherapie. Jammer genoeg is ze al uit het water en kan ik niet zien hoe heerlijk ontspannen ze kan drijven. Margo ligt op de douchebrancard. De therapeute kleedt Margo aan, daarna neem ik Margo mee naar de klas. In de gang kom ik Margo’s ‘oude’ juf tegen. Ze vraagt wanneer Margo weer met haar gaat koffiedrinken. Er verschijnt een glimlach van oor tot oor bij Margo. Als vanzelf glimlach ik mee. De interactie tussen de juf en Margo is geweldig. De juf kan er niet onderuit. Margo krijgt de beloofde koffie. Ik loop mee naar de keuken. Een halve beker koffie, de rest is opgeklopte melk. Margo smult ervan. De juf en ik genieten.

Ik ga met Margo naar haar klas. Haar juf schilt voor Margo haar appel. De juf is vandaag alleen met slechts vier kinderen. We kletsen wat. Over van alles en over Margo. Het is duidelijk dat ze gecharmeerd is van onze dochter, maar dat ze nog steeds op zoek is naar wie Margo is en hoe ze is. Ik blijf nog even kletsen..Het was in het begin, toen Margo doorstroomde, erg wennen. Aan de klas, de juffen, aan alles eigenlijk. Het is heerlijk te voelen hoe de sfeer nu is. Het is heerlijk er even te mogen zijn. Ik kom maar niet weg. Het voelt goed nu.