Zondag 26 februari 2012…Luxe.

We rijden met z’n vijven naar huis nadat we vanmiddag op opa’s verjaardag waren. “Ach nee, hè, morgen weer naar school!” Het puft en kreunt achterin de bus. Het is wel duidelijk dat noch Ruud, noch Yvon zin hebben om hun dagelijkse ritme weer op te pakken. Ook wij hadden moeite om de dagen na de carnaval in ons ritme te komen. Het was echt even afkicken. “Gelukkig weer alles gewoon!” Ik doe er nog een schepje bovenop. Maar Yvon gaat er tegen in. “Ik heb echt geen zin om mijn handen uit de mouwen te steken, om te rekenen en om taal te doen,” klinkt het fel. “Margo is al de hele week gewoon naar school geweest,” probeer ik het enigszins te verzachten. “Pff, wat je school noemt. Muziek luisteren, lekker chillen, rusten in de bedbox, fruit eten en ga zo maar door. Da’s écht niet hard werken.” “Maar Margo moet hard werken voor haar ademhaling,” mengt Gerard zich in het gesprek. “Dat kan wel zo zijn. Maarre…Margo heeft het luxe. Hé, ze wordt ook nog eens met de taxi opgehaald en voor de deur afgezet. En ik? Ik kan lopen! Pff, Margo heeft het super-de-luxe!”