Donderdag 1 december 2011…Uitstel van betaling.

Vandaag krijgen we een brief van Zonnehuizen die ons informeert over de huidige situatie en de belangrijkste gebeurtenissen met betrekking tot de herstelperiode van de financiële moeilijkheden. Het voelt een beetje als mosterd na de maaltijd als je al het nodige via de media te weten bent gekomen. Afgelopen zaterdag stond er namelijk een bericht in de krant waaruit blijkt dat de organisatie het personeel vraagt af te zien van een deel van het vakantiegeld. Dinsdag lazen we in ons regionale dagblad dat de landelijke instelling diep in het rood staat en lijkt af te stevenen op een faillissement. Volgens de verslaggever had de interim-bestuurder daags van te voren bij de rechtbank een surseance van betaling ingediend.

In de brief van vandaag lees ik hiervan een bevestiging. Tevens blijkt er al een bewindvoerder door de rechter te zijn aangesteld. Midden in de brief staat; ‘Belangrijk voor u te weten, is dat voortgang van de zorg en het onderwijs te allen tijde gewaarborgd zal zijn. In het geval dat Zonnehuizen niet op eigen kracht financieel verder zou kunnen, dan zijn de zorgkantoren en zorgverzekeraars vanwege hun wettelijke zorgplicht ermee belast dat de zorg gegeven blijft worden.’

Volgens de vader van Margo’s klasgenootje, tevens voorzitter van de cliëntenraad, gaat het om het behoud van kwaliteit. ‘Heimdal straalt warmte, rust, liefde voor de kinderen en vertrouwdheid uit. Er is aandacht voor het individu, kinderen worden gezien als mensen met een ‘gezonde kern’ en ook als zodanig met respect bejegend.’ Het maakt hem niet zoveel uit wat de is naam van de zorgaanbieder die op het bordje bij Heimdal komt te hangen. ‘Als er maar dezelfde vorm van zorg wordt gegeven.’  Ik sluit me volledig aan bij zijn commentaar in de krant van dinsdag.