Dinsdag 9 september 2014…Boekpresentatie.

We hebben Margo uitgebreid voorbereid op wat er vanavond gebeuren gaat. Niet alleen vanmiddag heb ik Margo verteld over het boek van Joost. Vele malen eerder hebben we het erover gehad. En ook Anne heeft Margo meerdere malen verteld over het boek. Zij heeft het haar laten zien en mee laten beleven. Van het begin af aan heeft Anne Margo ‘meegenomen’ in haar proces van de tot stand koming van het boek ‘Moeder Natuur komt mij halen’. Vanavond wordt dit bijzondere boek gepresenteerd en wij mogen daarbij zijn.

Margo is al gedoucht en in een vrolijke stemming. Margo is bijna altijd vrolijk als we het over Joost hebben. Joost is Margo’s grote vriend waarmee ze jarenlang samen heeft gezwommen en een bijzondere band mee heeft opgebouwd. En ondanks dat Joost niet meer bij ons is, leeft hij voort in vele harten. Ook in dat van Margo.

We begroeten Anne en de familie van Joost als we in de zaal aankomen. Margo geniet volop van de aandacht die naar haar uitgaat. Anne wijst ons een plaats aan in de zaal. De voorste rij is voor ons gereserveerd. Voor Margo is een plaats vrij naast het gangpad. Aan de andere kant van het gangpad zit Anne en daarnaast zitten de ouders en broer van Joost. “Je hebt een ereplaats, Margo!” fluistert Anne haar toe. Margo straalt. Zoals ze dat al de hele tijd doet. Margo kijkt in het rond. De aankleding in de zaal is prachtig en alles heeft een betekenis. Het is niet voor niets in deze zaal, waar drieënhalf jaar geleden de herdenkingsdienst van Joost was. Het is niet voor niets deze dag, de geboortedag van Joost.

De hartjesvormige heliumballon beweegt zachtjes mee met de luchtstroming als Anne er langs loopt richting de microfoon. De ballon kan niet weg, die zit vastgebonden met een rode draad aan de oude bakelieten telefoon. De kaarsjes rondom de foto van Joost flakkeren ook even door de luchtverplaatsing. Margo heeft de foto van Joost allang gezien en blijft er naar lonken. Ondertussen hoort ze het verhaal van Anne waarin zij vertelt over haar dierbare herinneringen aan Joost. Er volgt een film waarin nog meer mensen hun herinneringen aan deze bijzondere jongen ophalen. En het is net alsof Joost er weer echt even is. Ik zie Margo’s verbaasde blik als ze Joost ziet op het grote scherm. Als ze hem hoort praten in de film, zie ik hoe ze haar wenkbrauwen optrekt en haar ogen fonkelen. Ze straalt helemaal.

De puurheid en wijsheid die Joost verspreidde komt sterk naar voren in ieders verhaal. Het is dan ook niet voor niets dat Anne de pure en wijze vragen die Joost stelde over zijn naderende afscheid heeft gebundeld tot het prentenboek dat ze nu presenteert. Het allereerste exemplaar wordt uitgereikt aan Joost’s trotse moeder.

Na een kort intermezzo met live muziek vertelt Anne over het ontstaan van het liefdeslijntje, de rode draad in het boek.

Ik luister aandachtig naar Anne. Margo is ontspannen en heeft ook haar aandacht op Anne gericht. Maar Margo’s ogen vallen bijna dicht. Margo staat voor Anne symbool voor de mooiste vraag die in het boek staat; "Hoe kan ik voelen of jullie nog aan mij denken als ik in de hemel ben?" Joost was erg gek op Margo, ze zwommen samen. Toen Joost niet meer kon gaan zwemmen omdat hij te ziek was, maakte hij zich zorgen om haar. "Zou Margo wel snappen waarom ik niet meer kom zwemmen?", vroeg hij aan Anne. “Ik denk het wel”, vertelde zij hem. "Maar hoe dan?" vroeg Joost. Anne vertelde Joost over de telefoon. “Bij een telefoon hoor je elkaar terwijl je elkaar niet ziet. Als je nu heel erg aan de ander denkt en je houdt heel veel van de ander, dan voelt deze dat. Dan is er een onzichtbaar lijntje.” Joost voelde zich gelukkig. "Ja, Margo zou het voelen" Op een dag kwam de vraag; "Hoe kan ik voelen of jullie nog aan mij denken als ik in de hemel ben?" En Anne vertelde hem; "Joost weet je nog van Margo, dat als je van iemand houdt, dat er een lijntje loopt. Als jij straks in de hemel bent en wij aan jouw denken, dan voel jij dat boven in de hemel. En als jij dan aan ons denkt, dan voelen wij dit in ons hart want het lijntje van liefde zal altijd blijven bestaan….”

Anne reikt een tweede exemplaar van het boek ‘Moeder natuur komt mij halen’ uit. Het is voor Margo. Margo slaapt inmiddels.Teder legt Anne het boek bij Margo op schoot. Ze geeft Margo een kus. Margo’s ogen gaan heel even open. Ze glimlacht voorzichtig. Margo’s bijdrage aan het boek is in zekere zin groter dan ik al die tijd in de gaten heb gehad. Het raakt me.

De presentatie gaat verder. Anne vertelt hoe ze de illustratrice heeft ontmoet die haar ideeën rondom de tekeningen kon verwezenlijken. Anne overhandigt symbolisch een mooie bedrag aan de ambassadrice van de CliniClowns, die een bijdrage van de opbrengst van het boek zullen ontvangen.Aan het einde van de presentatie is Margo weer wakker. Ze is helemaal helder. We gaan nog even wat drinken in de naastgelegen ruimte waar het wat frisser is. Samen bekijken we het boek. Margo is helemaal stralend. En uiteraard vragen we Anne het boek te signeren.

Het was een prachtige avond waarin trots overheerste. Geen verdriet, maar juist vrolijkheid en verbondenheid. Verbondenheid met en door Joost, dankzij het lijntje van liefde…