Zaterdag 13 september 2014…Dilemma met de CliniClowns.

Kaartjes voor de voorstellingen van de CliniCLowns zijn altijd snel vergeven. Ik reserveerde dan ook meteen na de eerste informatie vier kaartjes voor de theatervoorstelling Circus Boemtata. Deze show is afgestemd op de belevingswereld van kinderen met een beperking. Vorig jaar bezochten we deze voorstelling ook en we genoten er volop van. Dat waren we dit jaar opnieuw van plan. Maar al snel na mijn reservering bleek dat wij gelijktijdig die dag een feest hebben. Yvon bleek op kamp, dus ook zij kan niet mee. Ruud wilde bij voorbaat al niet mee naar de voorstelling. Gerard wilde naar het feest gaan en hoopte dat ik met hem meega. En ik? Ik had een behoorlijk dilemma. Ik had me best verheugd iets leuks te doen met Margo. Iets waarvan ik weet dat ze enorm kan genieten. Anderzijds is het feest ook gezellig. Wat doe ik nu?

Ik polste voorzichtig bij Margo’s persoonlijk begeleidster van het huis of zij Circus Boemtata kent. Toen dat niet zo was, vertelde ik haar in het kort over de acrobaten, de ladderman en de doekendame. Ze was enthousiast toen ik haar de vier kaartjes aanbood en ging kijken of ze die kon besteden. Een paar dagen na ons telefoongesprek kreeg ik een berichtje. ‘We maken graag gebruik van jullie kaartjes!’ las ik in een app-bericht. Het verheugde me dat dit soort dingen gewoon gedaan kunnen worden ondanks dat het wat organisatie vergt.

Voor wij vanmiddag vertrekken naar ons feest, stuur ik de persoonlijk begeleidster een bericht om haar veel plezier te wensen. Zij gaat met Margo en twee andere bewoonsters naar het theater. ‘Gaat lukken, we hebben al een gezellige taxirit achter de rug’ stuurt ze me, vergezelt van een knipogende smiley terug.

Als ik later in de middag een foto doorgestuurd krijg, weet ik dat Margo, net als wij een fijne middag heeft. Maar het dubbele gevoel blijft.