Nu Margo minder bij ons is, ziet ze ook
onze vrienden en familie beduidend minder. Er gaan wel eens mensen met ons mee
naar het woonhuis als we in het weekend naar Margo gaan. Soms gaan vrienden
spontaan bij Margo op bezoek zonder dat wij daar bij zijn. Margo geniet daarvan.
Ook wij krijgen er een heel warm gevoel van dat Margo niet vergeten wordt en dat
er belangstelling voor haar is.
Vanmiddag gaan we naar de verjaardag van
ons jongste nichtje. Als zij haar cadeautje heeft uitgepakt, komt ze enigszins
verlegen naar me toe lopen. “Dit is voor Margo!” Aan het zakje met zoute
mannetjes, de snoepjes die Margo lekker vindt, hangt een kaartje. ‘Omdat ik
jarig ben voor jouw ook een kleinigheidje’ heeft ze er zelf opgeschreven. Er naast staan hartjes getekend. Ik geef de jarige een kus als bedankje want
door een brok in mijn keel komt er geen geluid uit.
Wat lief.
BeantwoordenVerwijderen