Vrijdag 19 september 2014…Tijd te kort.

De Rett-wereld is klein. Met de ene ouder is het contact intensiever dan met de andere. Het gaat via sociale media, de telefoon en/of met sommige live met een kop thee of koffie. Zo ontmoette ik gisteren een paar collega-moeders en maakten we er een gezellige middag van. Met een Bosche Bol!

Vanochtend sta ik met Yvon op de badkamer. “Wat was je nu precies wezen doen gisteren?” Na mijn uitleg was het haar helemaal helder. “Dus eigenlijk hebben jullie alleen maar zitten kletsen. Hebben jullie koffie gedronken zeker ook nog met iets lekkers erbij? Natuurlijk een broodje en weer verder gekletst met nog een bakkie.” Ik moet lachen als ze haar linkerarm optilt en doet alsof ze op een horloge kijkt. Ze ratelt gewoon verder. “Jullie kletsten maar door en door over Margo enzo totdat iemand van jullie op d’r horloge keek ‘oei, is het al zóó laat?’ en toen zijn jullie gegaan.” Ik kan niet anders dan haar verhaal bevestigen. Maar met mede-ouders heb je aan een half woord genoeg en nog vliegt de tijd voorbij.