Zondag 20 november 2011…De bekendmaking.

Gisterochtend zaten we met z’n drieën aan het ontbijt. Gerard was met Yvon al in alle vroegte vertrokken naar Waalwijk. Yvon mocht met haar clubgenootjes deelnemen aan de Brabantse Kampioenschappen van de majorettes.

“Mag ik Margo mijn geheim vertellen, mam?” Ruud besmeerde zijn boterham met wel heel veel pasta. Ik knikte goedkeurend. De chocolade zat inmiddels in zijn mondhoeken. Ruud pakte Margo’s handen vast en leunde op het rolstoelblad. “Ik heb een geheim, Margo, en jij bent de eerste die het mag weten!” Margo luisterde aandachtig naar haar broer, die in geuren en kleuren vertelde wat hem afgelopen maandag was overkomen. Dat hij uit bed was gehaald door papa omdat er bezoek voor hem was. “Het was bijna midden in de nacht en er was bezoek. Voor míj! En weet je wat ze zo laat nog kwamen doen?” Margo keek de woorden uit Ruud’s de mond. “Drie mensen van de jeugdcommissie kwamen vertellen dat ik de Adjudant ben met de carnaval!” Margo keek mij aan alsof ze een bevestiging wilde horen. Maar Ruud gaat enthousiast verder dat hij met die functie wel heel erg blij is. Dat hij als Adjudant de taak heeft om de Prins of Prinses te helpen. En dat hij met een fluitje de polonaise mag sturen. “En vanavond is de bekendmaking en daarna is er een feest. En daarom mag jij lekker gaan logeren.” Margo keek me lachend aan. Blijkbaar viel het in goede aarde dat we voor haar een extra logeernachtje hadden geregeld.

Samen met Ruud bracht ik Margo na het ontbijt naar het logeerhuis. Ook daar vertelde Ruud aan de leidsters waarom Margo vanavond bij hen zou blijven. Het was me duidelijk dat hij het toch wel spannend begon te vinden. Op de terugweg had hij de nodige vragen. Maar o o, wat had hij zin in wat er die avond zou gaan gebeuren.

En wat was het geweldig. Wat was hij enthousiast toen hij te voorschijn kwam tussen de vlaggen door. Wat stond hij te stralen toen hij door de ‘grote’ Prins Carnaval geïnstalleerd werd. Wat glunderde hij toen hij de steek met veren opgezet kreeg en de scepter overhandigd kreeg. Wat ging hij uit z’n dak op het podium met naast hem een enthousiaste Jeugdprins en de uitbundige leden van de Raad van Elf.

Wat heb ik vaak moeten slikken gisteravond. Want weet je? Ik vind het geweldig voor 'm. Ik vind het geweldig dat híj een keer in de belangstelling staat. Gewoon omdat hij Ruud is en niet de broer van. Dat doet hem goed. Dat gun ik hem zo!