Dinsdag 21 mei 2013…Reparatie.

Nog altijd hoorde ik niets van de schoenmaker. Het is nu al zo’n zes weken geleden dat ik de schoenen heb uitgezocht en dat Margo de spalken heeft gepast. In het belang van Margo wil ik erachter aan gaan. Wil? Ik moet het van mezelf, maar mijn animo is ver te zoeken.

Donderdagochtend merkte ik op dat de spalken kapot zijn. Eén van de riempjes waarmee de spalken sluiten, is afgescheurd. Een goed argument om vrijdag toch maar te gaan vragen of het nog de moeite waard is om het riempje te vervangen. Of zijn de spalken en schoenen inmiddels al in aantocht? De Portugese fabriek is twee weken gesloten geweest rondom Hemelvaart, hoorde ik van de schoenmaker. Dus het kan nog een paar dagen duren voordat de schoenen geleverd worden. Het riempje van de spalk kan hij ter plekke vervangen. Margo logeerde afgelopen weekend extra. Daarom sprak af om vanmiddag met Margo naar de schoenmaker te gaan.

De schoenmaker vertelt me mailcontact te hebben gehad met de Nederlandse schoenenleverancier. De spalken, die bij de schoenenleverancier zijn voor de juiste maten van de schoenen, worden naar onze schoenmaker gestuurd zodat hij ze verder kan afwerken. Het is alleen nog wachten op de schoenen. Ik weet even niet waar de schoen wringt. Hoe het hele proces loopt, wie wat waar maakt, het is me niet duidelijk. Het maakt me ook niet uit, als er maar garen op de klos komt.

De schoenmaker vervangt verschillende riempjes van de oude spalken terwijl Margo en ik wachten. Hij doet haar de spalken en schoenen weer aan. “Zo Margo, kan jij weer even vooruit!” Ik hoop toch echt dat het niet lang meer duurt…