Maandag 13 mei 2013…Keuring.

Nu we de tillift intensief gebruiken, is het een prettige gedachten te weten dat de tillift volledig in orde is. De sticker op de tillift laat zien dat de keuring volstaat tot februari vorig jaar. Het lijkt ons geen overbodige luxe om het hulpmiddel te laten keuren. De tillift is het eigendom van de gemeente dus wend ik me tot de WMO-consulente. Ze geeft niet onmiddellijk haar fiat. Een keuring is volgens haar geen garantie dat ie niet kapot gaat. Het gaat me er niet om dat ie niet kapot gaat, het gaat me om de veiligheid van Margo. Na intern overleg krijg ik uiteindelijk de goedkeuring voor een keuring en kan ik contact opnemen met de firma.

Ik rij de tillift in de keuken zodat de keurmeester meer ruimte heeft. De keurmeester heeft zijn koffer al uitgestald. Hij bekijkt de tillift, duwt aan de wielen en bekijkt de tilzak. Volgens de man kan hij ‘m op het oog al goedkeuren. Zowel de tillift als de tilzak ziet er picobello uit. De keurmeester onderwerpt de tillift aan zijn veer- en trekkracht en meet de oplader door in verband met mogelijk stroomlekkage en allerlei andere mankementen. De tilzak wordt zorgvuldig gecontroleerd op losse naden, gaatjes en het kliksysteem wordt nagekeken. Na een half uur onderteken ik de drie keuringsbewijzen en zijn zowel de tillift en de oplader voorzien van een oranje sticker. De tilzak krijgt een oranje label. ‘Goedgekeurd tot juni ’14.’