Donderdag 2 mei 2013…Goede lamictal.

Twee weken geleden informeerde ik nogmaals bij de apotheek of het wel echt de allereerste lamictal-tabletjes zijn, die ze mee hebben gegeven. De apothekersassistente verzekerde me toen dat ze het zeker zijn. We besloten af te wachten wat het effect zou zijn. Maar ik raak maar niet overtuigd. Gerard heeft ook zijn twijfels over de vorm van de tabletjes, maar niet zo zozeer over de invloed ervan. Iedere keer als ik het doosje pak en een tabletje uit de strip druk, heb ik het gevoel dat het niet klopt. Het laat me niet los. En omdat het de laatste dagen er zeker niet beter op is geworden met de ademhalingsaanvallen, blijf ik zoeken. Ik wil alles uitsluiten wat een oorzaak kan zijn van de heftiger wordende aanvallen. Het laat het me niet los.

Terwijl ik anders telefonisch het incontinentiemateriaal voor Margo bestel, loop ik nu even binnen bij de apotheek. Er is verder niemand in de apotheek. Als de apothekersassistente mijn bestelling heeft ingevoerd, leg ik mijn twijfels van de lamictal voor. Ik heb het doosje van de huidige lamictal bij me. De apothekersassistente print een etiket uit van de allereerste en vergelijkt dit met het etiket op het doosje. “Dit nummer is verschillend. Het lijkt erop dat er iets anders is.” Inmiddels staat er een rij mensen achter mij. De apothekersassistente belooft het uit te zoeken en me te bellen.

Binnen een uur belt de apothekersassistente me op. Ze heeft het verschil gevonden en zelfs een doosje van de allereerste lamictal op voorraad. Ik ga naar de apotheek. Ze zijn het! Witte, vierkante tabletjes in een groter doosje. Gerustgesteld zet ik het doosje in het kastje. Het klopt weer.

Als mijn gevoel over de invloed van de lamictal nu ook nog klopt, dan zijn we een heel eind.